Do Niego prowadzi ścieżka

Pan uśmiecha się do mnie słońcem. Uśmiecha się, gdy wołam słowami Pisma: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami, prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń. Dziś dotarło do mnie, że Pan przygotował nam ścieżki. Tak ścieżki! A mógł przecież wygodne autostrady, czy dwupasmówki. Ale do Niego prowadzi ścieżka. A ścieżka, to trasa do wędrówki. Na ścieżce nie spotkasz auta, co najwyżej rower, więc poruszasz się wolno do przodu. I zrozumiałam, że właśnie chodzi o powolne, systematyczne poruszanie się do przodu. Jeśli moje życie przystopuję to znajdę czas dla innych, jeśli będę biec nie. Pan mówi o chodzeniu, więc w swoim DZIŚ będę cenić miejsca, do których dotrę na piechotę. Może chodzi też o ten trud chodzenia? Jeśli wybiorę właściwą trasę mogę dostąpić radości prowadzenia według Bożych pouczeń. Gdy przemieszczam się szybko, wiele spraw łatwo przeoczyć. A Pan przypomina, że chce być Kochany, że chce do kochania podesłać Ci bliźniego, więc idź ścieżyną powoli i kochaj w swoim DZIŚ. Amen