wtorek, 13 sierpnia 2019

13 sierpnia 2019

Witaj, niebo poi spragnione
grudy ziemi.
Podlewa mój sierpniowy krajobraz.
Mokną liście, trawa, kwiaty...

Tylko radość jest nieprzemakalna!
Uśmiecham się do DZIŚ.
Dziękuję, że JEST.

Uwielbiam Cię Panie
nadzieją, która obdarza.
Uwielbiam nadzieją,
która scala, podnosi, daje,
zapala, uobecnia.
Uwielbiam Cię Panie
w ludziach, zdarzeniach, czasie.

Oto będę głosić imię Pana;
uznajcie wielkość naszego Boga!
On jest Opoką,
a Jego dzieło doskonałe.

Wspomnij na dni, które przeminęły,
rozważ lata poprzednich pokoleń.
Zapytaj swego ojca, by cię pouczył,
i twoich starców, niech ci opowiedzą.

Jak to Najwyższy obdarzał dziedzictwem narody
i rozdzielał synów człowieczych.
Wtedy wytyczył granice dla ludów
według liczby synów Boga sprawiedliwego.

Bo Jego lud jest własnością Pana,
Jakub Jego wyłącznym dziedzictwem.
Tak Pan go prowadził,
a nie było z nim obcego boga.

Moje SŁOWO na DZIŚ Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Amen

Moje ZADANIE na DZIŚ radować się.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz