Nie nasyci się oko patrzeniem

Jak nowe, choć codzienne, 

uczynić niezwykłym?

Jak zachwycać się 

danym nam czasem,
choć przemija?
Jak zatrzymać się,
choć przecież wciąż 

jesteśmy w ruchu?
Jak przygarnąć coś do siebie,
choć przecież nic 

na zawsze nie będzie nasze?

Mówienie jest wysiłkiem:
nie zdoła człowiek wyrazić

wszystkiego słowami.
Nie nasyci się oko patrzeniem
ani ucho napełni słuchaniem.
To, co było, jest tym, co będzie,
a to, co się stało, jest tym,
co znowu się stanie:
więc nic zgoła nowego

nie ma pod słońcem.

Zachowaj mi proszę Panie radość

i ciekawość dziecka.
Spraw, aby oczywiste 

umiało zawsze mnie zaskoczyć.
Nie dozwól bym się zakotwiczała
w mam, w moje, w pewne.

Uwielbiam Cię Panie w cykliczności
w powtarzalności,
w przewidywalnym.
Uwielbiam w nieogarnionym,
niezdobytym,
zakrytym.

Panie napełnij moje życie sensem.

Nasyć nas o świcie swoją łaską,
abyśmy przez wszystkie dni nasze
mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami!
I wspieraj pracę rąk naszych,
dzieło rąk naszych wspieraj.

Moje SŁOWO na DZIŚ
Ja jestem drogą, prawdą i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Amen