Zarzuć Panu ręce na szyję

Noc usiadła już na moim dachu.

Teraz czekam na ciszę, 

spokój...i Pana.
Przyjdzie.
A Ty siądziesz z Nim DZIŚ

w Twoim w domu za stołem,
jak kiedyś celnicy i grzesznicy?
I nie będziesz się dziwić,
że Pan właśnie z Tobą

chce biesiadować?
Pamiętasz, 

On nie przychodził 

do zdrowych,
lecz chorych?
Przychodził, 

by nawracać, 

wpierać, 

kochać.
I do nas dziś przyjdzie, 

by nas powołać, bo?
Bo chce powołać grzeszników...
jak ja, jak Ty.
Zarzuć Panu ręce na szyję i ufaj,
że chce Twojego miłosierdzia.
Chce tak...
i dla trudnych bliźnich z Twojego świata,
i dla trudów,
i dla cierpienia,
i dla zgody na Jego plan.

Uwielbiam Cię Panie 

każdym skrawkiem mej duszy,
którą przycinasz, 

haftujesz, 

podszywasz, 

wzmacniasz.
Bo moc w słabości 

chcesz doskonalić.

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Moje SŁOWO na DZIŚ
Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, 

który [jest i działa] ponad wszystkimi, 

przez wszystkich i we wszystkich. Amen