Witaj, zastawisz stół
i razem z całym domem
będziesz się cieszył,
że uwierzyłeś Bogu?
Bo wierzysz...prawda?
Wierzysz?
Wierzę, że JESTEŚ,
że mnie Panie zbawiasz,
że się troszczysz,
że dotykasz,
przemieniasz,
podnosisz i wspierasz.
Wierzę, że mnie Panie wysłuchujesz
kiedy Cię wzywam
i mnożysz moc mojej duszy.
Wierzę, że JESTEŚ Panie
cierpliwy i łaskawy
nie zazdrościsz i nie szukasz poklasku,
nie unosisz się pychą,
nie szukasz swego,
nie unosisz się gniewem,
nie pamiętasz złego
i współweselisz się z prawdą.
Wierzę, że wszystko znosisz,
wszystkiemu wierzysz,
we wszystkim pokładasz nadzieję
i wszystko przetrzymasz.
Wierzę...
Uwielbiam Cię Panie
w Twoim JESTEM,
w Twojej OBECNOŚCI,
i BYCIE.
Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.
Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk Twoich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz