sobota, 21 października 2017

21 października 2017

Witaj, szarość przykryła moje niebo.
A ja?
Ja rozpędzam pochmurny dzień
wdzięcznością.
Wystukuję w rytmie DZIŚ
DZIĘ-KU-JĘ...
za noc, sen
i nowy dzień,
za dach nad głową
i Boże SŁOWO,
za siebie, świat
i jesieni czas.

Uwielbiam Cię Panie szeptem,
ciszą i muzyką,
prostotą i elegancją,
zwyczajnym i niezwykłym
światem ludzkich istnień.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
Pan jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

Moje SŁOWO na DZIŚ I stąd to [dziedzictwo] zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała nienaruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama.

Ożyw wiarę jak Abraham, który wbrew nadziei uwierzył nadziei!


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz