Miłość otuliła mnie

Witaj, w ten piękny, listopadowy i  senny dzień. Cicho i bezszelestnie wchodzę w moje DZIŚ. W ciszy spotkania tylko ja i Mój Pan. Przyszedł, by nauczyć mnie trwania w OBECNOŚCI. Może właśnie DZIŚ zdradzi mi tajemnice swojej obecności. Wystarczy by BYŁ, nic więcej, tylko by BYŁ - nic więcej, by Jego Miłość otuliła mnie. Wołam do Pana jak psalmista-odmień mój los Panie, jak odmieniasz strumienie na Południu. Daj uwierzyć, że w nadziei już jesteśmy zbawieni. Przyjdź Jezu, ja wołam przyjdź i zostań ze mną w moim dziś. Uwielbiam Cię, błogosławię Cię Panie w każdym czasie. Amen
List z Kolkaty na 4 stronie cytuje taki tekst Doroteusza z Gazy:
„Wyobraźcie sobie, że świat jest kołem, w centrum znajduje się Bóg, a promienie to różne sposoby życia ludzi. Kiedy ci, którzy pragną zbliżyć się do Boga, idą w stronę centrum, zbliżają się do siebie nawzajem, zbliżając się równocześnie do Boga. Im bardziej zbliżają się do Boga, tym bardziej zbliżają się wzajemnie do siebie. A im bardziej zbliżają się do siebie, tym są bliżej Boga.”
Pisał Doroteusz : „trzeba postępować tak, jak Abba Antoni, o którym pisano, że brał i zachowywał dobro, jakie dostrzegał we wszystkich, którzy go odwiedzali: od jednego łagodność, od innego pokorę, od kogoś jeszcze miłość do samotności. Dzięki temu miał w sobie zalety wszystkich. My także powinniśmy tak robić i dlatego musimy się wzajemnie odwiedzać.” (List 1, 181)