czwartek, 16 kwietnia 2020

16 kwietnia 2020

Witaj, wiatr smaga
zielone w moim ogrodzie.
Kołysze to piękno na łodygach.
Zrywa ukłony.

A ja?
Pokłonię się DZIŚ Stwórcy?

O Panie jak przedziwne jest Twoje imię.
Kim jestem, że o mnie pamiętasz?
Kim jestem, że mnie odwiedzasz?

Uwielbiam Cię Panie
w skarbcach ludzkich serc,
tych zamkniętych na sejf
i zaryglowanych.
Uwielbiam w tych, które
stoją otworem.
Bądź nam OBECNOŚCIĄ.

Oto stajesz pośród nas
i mówisz: "Pokój wam!"

O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie,
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

Moje SŁOWO na DZIŚ Macie tu coś do jedzenia?Amen

Moje ZADANIE dziękować za wszystko co mam.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz