Na lepsze

Wieczorem dzień załatwia

ostatnie sprawunki, a ja? 

Ja czekam na nasze 

spotkanie Abba.

Nie wstąpię na posłanie 

mego łoża, 

nie użyczę snu

moim oczom, 

powiekom moim 

spoczynku, 

póki nie znajdę czasu 

dla Ciebie Pana

i namiotu z Tobą 

spotkania. 

Twoje Słowo jest 

dla mnie światłem, 

które oświeca drogę 

w moje DZIŚ. 

Jest światłem, 

bez którego 

nie znajdę mojej ścieżki. 

Wnoszę Twoje Światło 

w moje DZIŚ. 

Dzięki niemu 

moja wdzięczność 

otwiera oczy

na wszystkie Twoje dary. 

Mojej wdzięczności 

nie obejmie żadne słowo.

Spróbuję nieudolnie 

podziękować Ci za:
uśmiech, sprawność, 

rozmowę, opiekę, 

Miłość, pokój, 

sytość, ciepło, 

przyjaźnie, 

za łzy, upadki, 

szklankę herbaty, 

kromkę chleba, 

za słońce.

Taką samą miarą, 

jaką wy mierzycie, 

odmierzą wam 

i jeszcze wam dołożą. 

Dawać, dzielić się,

pomagać, uśmiechać, 

darować, wybaczać, 

zapominać to moje zadania

na jutro i do końca moich dni. 

Taką miarą odmierzy mi Pan.

Nie ma lepszej zachęty, 

by dzielić się sobą z innymi. 

Czas zacząć zmieniać 

coś w naszym życiu 

na lepsze. Amen